Rok 2024

Z Żywota św. Antoniego napisanego przez św. Atanazego, biskupa (rozdz. 2-4)

Powołanie świętego Antoniego

Po śmierci rodziców Antoni pozostał sam wraz ze swoją młodszą siostrą. Mając wtedy osiemnaście czy dwadzieścia lat zajmował się domem i opiekował siostrą.

Gdy nie minęło jeszcze sześć miesięcy od śmierci rodziców, szedł zgodnie ze zwyczajem do kościoła, zatopiony w rozmyślaniu. Rozważał, dlaczego Apostołowie, opuściwszy wszystko, poszli za Zbawicielem oraz kim byli ci ludzie, którzy - jak podają Dzieje Apostolskie - sprzedawali swe dobra i składali u stóp Apostołów pieniądze, aby oni rozdawali je potrzebującym. Zastanawiał się także, jakiego rodzaju i jak wielka nagroda została wyznaczona im w niebie.

Tak rozmyślając przybył do świątyni, gdy właśnie odczytywano Ewangelię. Usłyszał słowa, które Pan powiedział do bogatego młodzieńca: "Jeśli chcesz być doskonałym, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, potem przyjdź i pójdź za Mną, a będziesz miał skarb w niebie".

Antoniemu zdawało się, jak gdyby sam Bóg przemówił do niego słowami Ewangelii, jakby czytanie to przeznaczone było dla niego. Wyszedł natychmiast z kościoła i rozdał mieszkańcom wioski odziedziczoną po rodzicach ziemię, aby odtąd nie była dla niego i jego siostry ciężarem. Sprzedał także wszelkie inne dobra, a pieniądze rozdał ubogim. Tylko niewielką ich część zachował ze względu na siostrę.

Przyszedłszy znowu do kościoła, usłyszał słowa Pana z Ewangelii: "Nie troszczcie się o jutro". Nie mogąc ich słuchać obojętnie, natychmiast wyszedł i pozostałą część rozdał ubogim. Siostrę oddał na wychowanie i naukę znanym z prawości dziewicom. Sam zaś poświęcił się praktykowaniu życia ascetycznego, mieszkając w pobliżu swego domu. W ciągłym czuwaniu nad sobą prowadził życie pełne wyrzeczeń. Pracował własnymi rękoma, ponieważ usłyszał: "Kto nie chce pracować, niech też nie je". Otrzymaną w ten sposób zapłatę przeznaczał na swoje utrzymanie i na potrzebujących.

Modlił się nieustannie, albowiem dowiedział się, że "zawsze należy się modlić". Czytał tak uważnie, że nic nie uchodziło jego uwagi, ale przeciwnie, zapamiętywał wszystko. Z czasem pamięć mogła zastąpić mu księgi.

Wszyscy mieszkańcy wioski oraz pobożni ludzie, z którymi często się spotykał, widząc jego sposób życia, nazywali go przyjacielem Boga; jedni miłowali go jak syna, inni jak brata.

RESPONSORIUM

Mt 19, 21; Łk 14, 33b

W. Jeśli chcesz być doskonały, † idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, / a będziesz miał skarb w niebie. * Potem przyjdź i chodź za Mną.

K. Kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem. W. Potem przyjdź i chodź za Mną.

MODLITWA

Módlmy się. Boże, Ty powołałeś świętego Antoniego, opata, na pustynię, aby Ci służył z podziwu godną gorliwością, † spraw za jego wstawiennictwem, * abyśmy wyrzekali się samych siebie i miłowali Ciebie ponad wszystko. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Środa, 17 stycznia 2024

ŚW. ANTONIEGO, OPATA

Wspomnienie obowiązkowe

/////////////////

Kompleta

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.

W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
 

W tym miejscu przewidziany jest rachunek sumienia.
We wspólnie odprawianym oficjum można użyć jednej z formuł aktu pokuty.

HYMN

1 Chryste, Tyś dniem pełnym blasku,

Rozpraszasz nocne ciemności,

W Tobie początek jest światła

I nim obdarzasz wybranych.
 

2 Teraz więc Ciebie prosimy,

Byś strzegł nas w mrocznych godzinach,

W swoim pokoju zachował

I przyniósł ulgę znużonym.
 

3 Kiedy już sen nas ogarnie,

Niech serce czuwa przy Tobie;

Tych, którzy Ciebie miłują,

Osłaniaj swoją prawicą.
 

4 Wejrzyj, Obrońco nasz, Boże,

I wrogie oddal zasadzki,

Kieruj Twoimi wiernymi,

Boś własną Krwią ich odkupił.
 

5 Chryste, łagodny nasz Królu,

Niech Ciebie z Ojcem i Duchem

Wszystko, co żyje, wysławia

Przez całą wieczność bez końca. Amen.

PSALMODIA

1 ant. Boże, bądź moim obrońcą * i warownią, która ocala.

Psalm 31, 2-6
Ufna modlitwa w cierpieniu

Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego (Łk 23, 46)
 

Panie, do Ciebie się uciekam, †

niech nigdy nie doznam zawodu, *

wybaw mnie w sprawiedliwości Twojej.

Nakłoń ku mnie Twego ucha, *

pośpiesz, aby mnie ocalić!

Bądź dla mnie skałą schronienia, *

warownią, która ocala.

Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *

kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.

Wydobądź z sieci zastawionej na mnie, *

bo Ty jesteś moją ucieczką.

W ręce Twoje powierzam ducha mego, *

Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Boże, bądź moim obrońcą / i warownią, która ocala.
 

2 ant. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie. †
 

Psalm 130
Z otchłani grzechu

Jezus zbawi swój lud od jego grzechów (Mt 1, 21)
 

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *

† Panie, wysłuchaj głosu mego.

Nachyl swe ucho *

na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *

Panie, któż się ostoi?

Ale Ty udzielasz przebaczenia, *

aby Ci ze czcią służono.

Pokładam nadzieję w Panu, †

dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, *

dusza moja oczekuje Pana.

Bardziej niż strażnicy poranka *

niech Izrael wygląda Pana.

U Pana jest bowiem łaska, *

u Niego obfite odkupienie.

On odkupi Izraela *

ze wszystkich jego grzechów.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie.
 

CZYTANIE

Ef 4, 26-27

Nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! Ani nie dawajcie miejsca diabłu.

RESPONSORIUM KRÓTKIE

K. W ręce Twoje, Panie, * Powierzam ducha mojego.
W. W ręce Twoje, Panie, / Powierzam ducha mojego.
K. Ty nas odkupiłeś, Panie, Boże wierny.
W. Powierzam ducha mojego.
K. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
W. W ręce Twoje, Panie, / Powierzam ducha mojego.

PIEŚŃ SYMEONA

Łk 2, 29-32

Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, * podczas snu nas osłaniaj, / abyśmy czuwali z Chrystusem / i odpoczywali w pokoju.
 

Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju, *

według słowa Twojego,

Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, *

któreś przygotował wobec wszystkich narodów:

Światło na oświecenie pogan *

i chwałę ludu Twego, Izraela.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Strzeż nas, Panie, gdy czuwamy, / podczas snu nas osłaniaj, / abyśmy czuwali z Chrystusem / i odpoczywali w pokoju.

MODLITWA

Módlmy się. Panie Jezu Chryste, cichy i pokorny, dla Twoich naśladowców jarzmo, które nakładasz, jest słodkie, a ciężar lekki, † przyjmij nasze dążenia i prace w tym dniu spełnione * i odnów przez odpoczynek nasze siły, abyśmy mogli lepiej Tobie służyć. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
 

Noc spokojną i śmierć szczęśliwą niech nam da Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. W. Amen.
 

ANTYFONA DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
 

Witaj, niebios Królowo,

Witaj, Pani aniołów,

Witaj, Różdżko i Bramo;

Jasność zrodziłaś światu.
 

Ciesz się, Panno chwalebna,

Ponad wszystkie piękniejsza,

Witaj, o Najśliczniejsza;

Proś Chrystusa za nami

1  Jezu otoczony rzeszą
Kalek, ślepców, trędowatych,
Ciał niemocą naznaczonych,
Dusz błądzących po bezdrożach;

2  Jezu, któryś miał przyjaciół
Wśród celników, jawnogrzesznic,
Któryś szukał pogardzanych,
Zeszpeconych plamą winy;

3  Jezu z sercem gorejącym
I otwartym dla każdego,
Kto chce dźwigać krzyż codzienny
Swej słabości i cierpienia;

4  Jezu, okaż miłosierdzie
Nam, potomkom tamtych ludzi
I podobnym do nich w nędzy,
Co przyzywa Twej litości.

5  Jezu, kiedy dzień się kończy,
A przybliża się nieznane,
Bądź nam światłem gorejącym
Wśród ciemności tego świata.

6  Jezu, Ciebie, Twego Ojca
I Pocieszyciela Ducha
Niech wysławia miłość nasza
Przez pokorny hołd modlitwy. Amen