Rok 2022

I CZYTANIE Z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian 4, 1-16
Jesteśmy naśladowcami Apostoła,
jak Apostoł jest naśladowcą Chrystusa

Bracia! Niech ludzie uważają nas za sługi Chrystusa i za szafarzy tajemnic Bożych. A od szafarzy już tutaj się żąda, aby każdy z nich był wierny. Mnie zaś najmniej zależy na tym, czy będę osądzony przez was, czy przez jakikolwiek trybunał ludzki. Co więcej, nawet sam siebie nie sądzę. Sumienie nie wyrzuca mi wprawdzie niczego, ale to mnie jeszcze nie usprawiedliwia. Pan jest moim sędzią. Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.

Mówiąc to, miałem na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa ze względu na was, abyście mogli zrozumieć, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego. Któż będzie się wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał? Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w bogactwa. Zaczęliście królować bez nas! Otóż tak! Nawet trzeba, żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z wami. Wydaje mi się bowiem, że Bóg nas, apostołów, wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem widowiskiem światu, aniołom i ludziom; my głupi dla Chrystusa, wy mądrzy w Chrystusie, my niemocni, wy mocni; wy doznajecie szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą rąk własnych. Błogosławimy, gdy nam złorzeczą, znosimy, gdy nas prześladują; dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej chwili.

Nie piszę tego, żeby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć - jako moje najdroższe dzieci.

Choćbyście mieli bowiem dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, nie macie wielu ojców; ja to właśnie przez Ewangelię zrodziłem was w Chrystusie Jezusie. Proszę was przeto, bądźcie naśladowcami moimi.

RESPONSORIUM

J 15, 15; Mt 13, 11. 16

W. Już was nie nazywam sługami, † ale nazwałem was przyjaciółmi, * Albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

K. Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego; szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. W. Albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

II CZYTANIE Z komentarza św. Cyryla Aleksandryjskiego do Ewangelii św. Jana

(księga 12, 1)

Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam

Nasz Pan, Jezus Chrystus, ustanowił dla świata przewodników i nauczycieli oraz szafarzy swych Bożych tajemnic. Polecił im świecić jak pochodnia i oświetlać nie tylko krainę żydowską, ale każdą inną, która znajduje się pod niebem, wszystkich ludzi mieszkających na całej ziemi. Dlatego słusznie powiada Pismo: "Nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga". Istotnie, nasz Pan, Jezus Chrystus, powołał swych uczniów spośród wielu innych do sprawowania wzniosłej godności apostolatu.

Święci apostołowie stali się kolumnami i podporą prawdy. Chrystus stwierdza, że posłał ich, jak i sam został posłany przez Ojca. Tymi słowami ukazuje godność apostolatu i niezrównaną chwałę powierzonej im władzy. Zaznacza równocześnie - jak widać - sposób pełnienia posługi apostolskiej.

Skoro bowiem za swą powinność uznał wysłanie uczniów, podobnie jak Ojciec posłał Jego samego, konieczne było, aby ci, którzy mieli się stać naśladowcami, wiedzieli, w jakim celu Ojciec wysłał Syna. Oto dlaczego wielokrotnie wyjaśniał nam naturę swego posłannictwa: "Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników". Kiedy indziej zaś: "Zstąpiłem z nieba nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał". I jeszcze: "Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, aby świat został przez Niego zbawiony".

W kilku zatem słowach zamknął istotę apostolatu mówiąc, że wysyła ich tak, jak Jego posłał Ojciec, aby wiedzieli, że ich zadaniem jest nawoływać grzeszników do nawrócenia, uzdrawiać chorych na ciele i na duszy, nie szukać w posługiwaniu swej woli, ale woli Tego, który ich posłał, a wreszcie zbawiać świat, w miarę jak przyjmie naukę Chrystusa. I jak wielkim staraniem Apostołowie zabiegali o wykonanie tego wszystkiego, łatwo można się dowiedzieć, jeśli przeczytasz Dzieje Apostolskie albo pisma świętego Pawła.

RESPONSORIUM

J 15, 16. 8

W. Nie wyście Mnie wybrali, † ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, / abyście szli i owoc przynosili. * I będzie trwał wasz owoc.

K. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie. W. I będzie trwał wasz owoc.

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.

W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
 

HYMN

1 Według stałego porządku,

Gdy trzecia przyszła godzina,

Moc Boga w Trójcy zjawioną

Wyznajmy sercem pokornym.
 

2 Obyśmy wszyscy się stali

Mieszkaniem Ducha Świętego,

Który w tej właśnie godzinie

Napełnił uczniów Chrystusa.
 

3 Odtąd bezmiarem swej łaski

Wzbogaca całe stworzenie

Ten, który dla nas w nagrodę

Założył w niebie królestwo.
 

4 Ojcu i Jego Synowi

Z Najświętszym Duchem miłości

Chwała, podzięka i hołdy

Niech będą teraz i zawsze. Amen.

1 ant. Niech Twoja łaska będzie mi pociechą * zgodnie z Twoją obietnicą.
Psalm 119, 73-80
X (Jod)

Radość z pełnienia Prawa Bożego

Uczyniły mnie Twe ręce, Panie, i kształt mi nadały, * obdarz mnie rozumem, bym się nauczył Twoich przykazań.

Ci, którzy Cię wielbią, widzą mnie i się weselą, *bo zaufałem Twojemu słowu.

Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki, * że dotknąłeś mnie słusznie.

Niech Twoja łaska będzie mi pociechą *

zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze.

Niech Twa litość mnie ogarnie, a żyć będę, *

bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą.

Niech zawstydzą się pyszni, bo niesłusznie mnie dręczą, *

ja zaś będę rozmyślał o Twoich przykazaniach.

Niech zwrócą się ku mnie Twoi wyznawcy *

i ci, którzy uznają Twoje napomnienia.

Niech moje serce doskonali się w Twych ustawach, *

abym nie doznał wstydu.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Niech Twoja łaska będzie mi pociechą / zgodnie z Twoją obietnicą.
 

2 ant. Panie, mój Boże, * broń mnie od tych, którzy przeciw mnie powstają.
 

Psalm 59, 2-6a. 10-11. 17-18
Przeciw wrogom

Niech te słowa Zbawiciela pouczą wszystkich o miłości ku Jego Ojcu (Euzebiusz z Cezarei)
 

Od nieprzyjaciół moich wyzwól mnie, mój Boże, *

broń mnie od tych, którzy przeciw mnie powstają.

Wybaw mnie od złoczyńców *

i od mężów dyszących zemstą.

Bo oto czyhają na me życie, *

spiskują przeciw mnie mocarze.

A we mnie nie ma zbrodni ani grzechu, Panie, *

bez mojej winy tu biegną, by mnie napastować.

Obudź się, wyjdź mi na spotkanie i zobacz, *

bo Ty, Panie, Boże Zastępów, jesteś Bogiem Izraela.

Na Ciebie będę baczył, Mocy moja, *

bo Ty, Boże, jesteś moją warownią.

Wychodzi mi naprzeciw Bóg w swojej łaskawości, *

Bóg sprawia, że mogę patrzeć na klęskę mych wrogów.

Opiewać będę Twoją potęgę *

i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości,

Bo stałeś się dla mnie warownią *

i ucieczką w dniu mego ucisku.

Będę śpiewać Tobie, Mocy moja, †

bo Ty, Boże, jesteś moją warownią, *

mój łaskawy Boże.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Panie, mój Boże, / broń mnie od tych, którzy przeciw mnie powstają.
 

3 ant. Błogosławiony człowiek karcony przez Boga, * który rani i sam leczy.
 

Psalm 60
Modlitwa po klęsce

Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat (J 16, 33)
 

Odrzuciłeś nas i złamałeś, Boże, *

rozgniewałeś się, lecz powróć do nas!

Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię, *

ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje.

Ludowi Twemu zgotowałeś los twardy, *

napoiłeś nas winem, które moc odbiera.

Dla tych, którzy Ci służą, znak postawiłeś, *

by uciekali przed łukiem.

Aby ocaleli, których Ty miłujesz, *

wspomóż nas Twoją prawicą i wysłuchaj.

Bóg przemówił w swojej świątyni: †

"Będę się radował i podzielę Sychem, *

a dolinę Sukkot wymierzę.

Do Mnie należy Gilead i ziemia Manassesa, †

Efraim jest szyszakiem mej głowy, *

Juda moim berłem.

Moją misą do mycia jest Moab, †

na Edomie mój but postawię, *

zatriumfuję nad Filisteą".

Któż mnie wprowadzi do miasta warownego? *

Któż mnie doprowadzi aż do Edomu?

Czyż nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś *

i już nie wychodzisz z naszymi wojskami?

Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, *

bo ludzkie wsparcie jest zawodne.

Dokonamy w Bogu czynów pełnych mocy, *

a On podepcze naszych nieprzyjaciół.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.
 

Ant. Błogosławiony człowiek karcony przez Boga, / który rani i sam leczy.
 

CZYTANIE

2 Kor 5, 19b-20

Bóg nam przekazał słowo jednania. Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem!
 

K. Ich głos się rozchodzi po całej ziemi.

W. Ich słowa aż po krańce świata.
 

MODLITWA
 

Módlmy się. Boże, Ty nas doprowadziłeś do poznania Twojego imienia przez nauczanie świętych Apostołów, † spraw za wstawiennictwem świętych Szymona i Judy Tadeusza, * aby Twój Kościół stale wzrastał, pociągając do wiary nowe narody. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki

SOBOTA DZISIAJ 29.10. 2022 R CZYTANIA MSZALNE // czy my rzeczywiście dzisiaj chcemy poznać myśl Pana Boga czy raczej ciągle robimy sobie żarty z Niego i Jego słowa?/// słuchałem dzisiaj księdza w kościele i pytam co z tego , że Ty mówiłeś... jest jeszcze twój dzień i twoja praca , Twoje obowiązki....

1. czytanie (Flp 1, 18b-26)

Dla mnie żyć to Chrystus

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Na wszelki sposób głosi się Chrystusa. A z tego ja się cieszę i będę się cieszył. Wiem bowiem, że mi to wyjdzie na zbawienie dzięki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa, zgodnie z gorącym oczekiwaniem i nadzieją moją, że w niczym nie doznam zawodu. Lecz jak zawsze, tak i teraz, z całą swobodą i jawnością Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć.

Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus, a umrzeć – to zysk. Jeśli zaś żyć w ciele – to dla mnie owocna praca, cóż mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. Z dwóch stron doznaję nalegania: pragnę odejść, a być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze; pozostawać zaś w ciele – to bardziej konieczne ze względu na was.

A ufny w to, wiem, że pozostanę, i to pozostanę nadal dla was wszystkich, dla waszego postępu i radości w wierze, aby rosła wasza duma w Chrystusie Jezusie przez moją ponowną obecność u was.

Psalm (Ps 42 (41), 2-3. 5 (R.: por. 3ab))

Boga żywego pragnie moja dusza

Jak łania pragnie wody ze strumieni, *
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, *
kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Boga żywego pragnie moja dusza

Rozpływa się we mnie moja dusza, *
gdy wspominam, jak z tłumem kroczyłem do Bożego domu,
w świątecznym orszaku, *
wśród głosów radości i chwały.

Boga żywego pragnie moja dusza

Aklamacja (Mt 11, 29ab)

Alleluja, alleluja, alleluja

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Łk 14, 1. 7-11)

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:

«Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.

Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników.

Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony