Pieśń nad Pieśniami -"Jak przeogromna i nieopisana jest miłość Boga do człowieka .Bóg zakochał się w każdym człowieku i dał mu swoją Milość w Jezusie Chrystusie. Czlowiek często dzisiaj gardzi tą miłoscią i jej nie rozumie .Oskarża ponownie Boga jako swego Oblubieńca i ponownie chce Go krzyżować. Bóg dzisiaj nadal chce wylewać swoją miłość na każdego człowieka... (to jest ta relacja Milości Boga i miłosci człowieka ./ciekawe jak my kaplani interpretujemy Pieśn n pieśniami/
1 Pieśń nad Pieśniami Salomona
PIEŚŃ PIERWSZA1
OBLUBIENICA:
2 Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust!
Bo miłość twa przedniejsza od wina2.
3 Woń twych pachnideł słodka,
olejek rozlany - imię twe,
dlatego miłują cię dziewczęta.
4 Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy!3
Wprowadź3 mnie, królu, w twe komnaty!
Cieszyć się będziemy i weselić tobą,
i sławić twą miłość nad wino;
[jakże] słusznie cię miłują!
5 Śniada jestem, lecz piękna,
córki jerozolimskie,
jak namioty Kedaru4,
jak zasłony Szalma4.
6 Nie patrzcie na mnie, żem śniada,
że mnie spaliło słońce.
Synowie mej matki rozgniewali się na mnie,
postawili mnie na straży winnic:
a ja mej własnej winnicy5 nie ustrzegłam.
7 O ty, którego miłuje dusza moja,
wskaż mi, gdzie pasiesz swe stada,
gdzie dajesz im spocząć w południe,
abym się nie błąkała
wśród stad twych towarzyszy.
CHÓR:
8 Jeśli nie wiesz6, o najpiękniejsza z niewiast,
pójdź za śladami trzód
i paś koźlęta twe
przy szałasach pasterzy.
OBLUBIENIEC:
9 Do zaprzęgu7 faraona
przyrównam cię, przyjaciółko moja.
10 Śliczne są lica twe wśród wisiorków,
szyja twa wśród korali.
11 Wisiorki zrobimy ci złote
z kuleczkami ze srebra.
OBLUBIENICA:
12 Gdy król wśród biesiadników przebywa,
nard mój rozsiewa woń swoją8.
13 Mój miły jest mi woreczkiem mirry
wśród piersi mych położonym9.
14 Gronem henny10 jest mi umiłowany mój
w winnicach Engaddi.
OBLUBIENIEC:
15 O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja,
jak piękna,
oczy twe jak gołębice!
OBLUBIENICA: /to ja ....../
16 Zaiste piękny jesteś, miły mój,
o jakże uroczy!
Łoże nasze z zieleni.
OBLUBIENIEC:
17 Belkami domu naszego są cedry,
a cyprysy ścianami11.
Pnp 1, 2 - PIEŚŃ PIERWSZA (Pnp 1,2-2,7) - interpretacja alegoryczna - Izrael: Modlitwa o wyprowadzenie z niewoli babilońskiej, o wprowadzenie do świątyni jerozolimskiej i o odnowienie przymierza (Pnp 1,4). Mimo win własnych i ucisku Chaldejczyków ("synowie mej matki") naród nie utracił swego wybraństwa (Pnp 1,5n). Modlitwa o wskazanie drogi powrotu (Pnp 1,7n). Wznowienie stosunku bliskości i miłości (Pnp 2,3-7). Kościół: Pragnienie zjednoczenia z Bogiem, dobrem najwyższym (Pnp 1,2n). Tylko Chrystus może pociągnąć i wprowadzić do życia (Pnp 1,4). Ludzkość nigdy nie utraciła całkowicie swej piękności (Pnp 1,5n). Chrystus ją jeszcze przyozdobi darami nadprzyrodzonym (Pnp 1,11). Transcendentna piękność Kościoła-Oblubienicy (Pnp 2,2).
Pnp 1, 2 - "Wino" - symbol miłości; por. Pnp 1,4; Pnp 2,4; Pnp 4,10; Pnp 5,1; Pnp 7,10; Pnp 8,2; Mt 26,29; J 2,1-11.
Pnp 1, 4 - "Pobiegnijmy" - LXX i Wlg dodają: "do wonności olejków twoich". "Wprowadź mię, królu" - hebr.; LXX, Wlg: "Wprowadził mię król". Popr. wg syr., Symmacha.
Pnp 1, 5 - "Kedar", "Szalma" (inni czytają: "Salomona") - plemiona Beduinów w północnej Arabii, na południowy wschód od Edomu. "Zasłony" namiotów, sporządzone z koziej sierści, były ciemnobrunatne lub czarne.
Pnp 1, 6 - "Własnej winnicy", czyli samej Oblubienicy (zob. Wstęp).
Pnp 1, 8 - Wlg: "Jeśli nie znasz siebie".
Pnp 1, 9 - Oblubienica ze względu na bogaty strój przyrównana jest do zaprzęgu faraona. Inni (może wierniej): "Do klaczy mej w zaprzęgu faraona". Punktem porównania jest jednak ozdobna uprząż.
Pnp 1, 12 - Spotkanie na wolnym powietrzu w wyobraźni Oblubienicy urasta do królewskiej biesiady. "Nard", zob. przypisy do Pnp 4,13; por. J 12,3.
Pnp 1, 13 - "Mirra" - wonna żywica w proszku o gorzkim smaku i miłej woni, otrzymywana z wielu gatunków drzew. Cammiphora. Kobiety nosiły ją w woreczku na piersi, aby wdychać jej zapach.
Pnp 1, 14 - "Henny" - El-henna, arabska nazwa kwiatu białego w kształcie grona, o bardzo silnym i miłym zapachu (Lawsonia alba).
Pnp 1, 17 - W wyobraźni oblubieńców trawa, na której spoczywają, jest ich łożem małżeńskim, a drzewa tworzą nad nimi jakby pałac
Pieśń nad Pieśniami
OBLUBIENICA:
1 Jam narcyz Saronu1,
lilia dolin.
OBLUBIENIEC:
2 Jak lilia pośród cierni,
tak przyjaciółka ma pośród dziewcząt.
OBLUBIENICA:
3 Jak jabłoń wśród drzew leśnych,
tak ukochany mój wśród młodzieńców.
W upragnionym jego cieniu2usiadłam,
a owoc jego słodki memu podniebieniu.
4 Wprowadził mnie do domu wina3,
i sztandarem jego nade mną jest miłość3.
5 Posilcie mnie plackami z rodzynek,
wzmocnijcie mnie jabłkami,
bo chora jestem z miłości.
6 Lewa jego ręka pod głową moją,
a prawica jego obejmuje mnie.
OBLUBIENIEC:
7 Zaklinam was, córki jerozolimskie,
na gazele, na łanie pól:
Nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej4,
póki nie zechce sama.
PIEŚŃ DRUGA 5
OBLUBIENICA:
8 Cicho! Ukochany mój!
Oto on! Oto nadchodzi!
Biegnie przez góry,
skacze po pagórkach.
9 Umiłowany mój podobny do gazeli,
do młodego jelenia.
Oto stoi za naszym murem,
patrzy przez okno,
zagląda przez kraty.
10 Miły mój odzywa się
i mówi do mnie:
«Powstań, przyjaciółko ma,
piękna ma, i pójdź!
11 Bo oto minęła już zima,
deszcz ustał i przeszedł.
12 Na ziemi widać już kwiaty,
nadszedł czas przycinania winnic6,
i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie.
13 Drzewo figowe wydało zawiązki owoców
i winne krzewy kwitnące już pachną.
Powstań, przyjaciółko ma,
piękna ma, i pójdź!
14 Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały,
w szczelinach przepaści,
ukaż mi swą twarz,
daj mi usłyszeć swój głos!
Bo słodki jest głos twój
i twarz pełna wdzięku».
CHÓR:
15 «Schwytajcie nam lisy,
małe lisy,
co pustoszą winnice,
bo w kwieciu są winnice nasze».
OBLUBIENICA:
16 Mój miły jest mój, a ja jestem jego,
on stada swe pasie wśród lilii.
17 Nim wiatr wieczorny powieje
i znikną cienie,
wróć7, bądź podobny, mój miły,
do gazeli, do młodego jelenia
na górach Beter7!
Pnp 2, 1 - Inni: "polny"
Pnp 2, 3 - Por. Łk 1,35.
Pnp 2, 4 - "Domu wina"; inni "sali biesiadnej". 4b Inni: "wojskiem jego przeciwko mnie jest miłość". Analogiczna potęga miłości u Oblubienicy - por. Pnp 4,9; Pnp 6,4n.10.
Pnp 2, 7 - "Ukochanej"; inni: "miłości"; por. Pnp 3,5; Pnp 8,4.
Pnp 2, 8 - PIEŚŃ DRUGA (Pnp 2,8-3,5) - interpretacja alegoryczna - Izrael: Dobra nowina o zakończeniu niewoli (Pnp 2,8-13); por. Pnp 2,8 z Iz 52,7. Wiosna to symbol nowego życia w odzyskanej Palestynie (Pnp 2,11nn), gdzie pasożytują jeszcze obce narody (Pnp 2,15). Przylgnięcie do Oblubieńca po nocnym szukaniu (Pnp 3,4) - to może gorące nawrócenie po powrocie z niewoli (czasy Ezdrasza i Nehemiasza). Wprowadzenie Pana do świątyni i zjednoczenie (Pnp 3,4n). Kościół: nawiedzenie ludzkości przez Wcielenie (Pnp 2,8n). Chrystus przychodzi, by człowieka powołać, to znaczy wywołać go (Pnp 2,10) z krainy grzechu i śmierci do życia wiecznego. Wiosna (Pnp 2,11-13) jest symbolem wiecznego życia i ma znaczenie eschatologiczne. Kościół musi przejść próbę wiary i wierności (nocne szukanie Pnp 3,1-5).
Pnp 2, 12 - Inni: "czas pieśni".
Pnp 2, 17 - "Wróć" - można też tłumaczyć: :odwróć się" albo: "idź", "przechadzaj się". "Beter" - znaczenie niepewne. Może oznaczać góry "przepaściste". Niektórzy w oparciu o Pnp 4,6 i Pnp 8,14 chcą tu widzieć nazwę jakiejś balsamicznej rośliny
