Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje drugiego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: «Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj» i wszystkie inne – streszczają się w tym nakazie: «Miłuj bliźniego swego jak siebie samego!» Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa. SRODA 03.11.2021 R CZYTANIE PIERWSZE
Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa,
albowiem Duch Boży na was spoczywa
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA
Łk 14, 25-33
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby położył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”.
Albo jaki król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem»
EWANGELIA
Łk 14, 25-33
Kto nie wyrzeka się wszystkiego, nie może być uczniem Jezusa
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby położył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”.
Albo jaki król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».
Oto słowo Pańskie.
Środa, 3 listopada 2021
III tydzień psałterza
XXXI tydzień Okresu Zwykłeg
Modlitwa w ciągu dnia:
K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.
HYMN
1 Jezu, zmęczony wędrówką
Wśród upalnego południa,
Siadłeś przy studni Jakuba,
By nas orzeźwić swym słowem.
2 Tam obiecałeś nam wodę
Krzepiącą w drodze ku Bogu,
Która swe źródło ma w Tobie
I moc przywraca znużonym.
3 Z Tobą, dla Ciebie i w Tobie
Pragniemy dzień ten uświęcić,
Aby nasz skromny wysiłek
Wysławiał Boga z radością.
4 Ojcu i Tobie, o Chryste,
Z Najświętszym Duchem miłości
Chwała niech będzie na wieki,
A pokój ludziom na ziemi. Amen.
PSALMODIA
1 ant. Kto idzie za Mną, * nie chodzi w ciemnościach, / lecz będzie miał światło życia.
Psalm 119, 105-112
XIV (Nun)
Prawo Boże światłem i dziedzictwem
Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie, *
i światłem na mojej ścieżce.
Przysiągłem i postanawiam *
przestrzegać Twych sprawiedliwych wyroków.
Panie, bardzo jestem udręczony, *
zachowaj mnie przy życiu, jak mi obiecałeś.
Przyjmij, Panie, ofiary ust moich *
i naucz mnie Twoich wyroków.
Moje życie jest wciąż w niebezpieczeństwie, *
lecz Prawa Twego nie zapominam.
Grzesznicy zastawili na mnie sidła, *
lecz nie zboczyłem od Twoich postanowień.
Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, *
bo są radością mojego serca.
Nakłaniam swoje serce, by wypełniało Twe ustawy, *
na wieki i na zawsze.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Kto idzie za Mną, nie chodzi w ciemnościach, / lecz będzie miał światło życia.
2 ant. Ja jestem ubogi i nędzny, * Boże, pośpiesz mi z pomocą.
Psalm 70
Błaganie o pomoc Bożą
Panie, ratuj nas, bo giniemy! (Mt 8, 25)
Racz mnie wybawić, Boże, *
Panie, pośpiesz mi z pomocą!
Niech się okryją rumieńcem wstydu *
ci, którzy godzą na moje życie.
Niech ustąpią okryci wstydem *
ci, którzy z moich nieszczęść się weselą.
Niechaj odstąpią okryci hańbą, *
którzy drwią ze mnie.
Niech się radują i weselą w Tobie *
wszyscy, którzy Ciebie szukają.
Niech zawsze mówią: "Bóg jest wielki!" *
ci, którzy pragną Twojej pomocy.
Ja zaś jestem ubogi i nędzny, *
Boże, pośpiesz mi z pomocą!
Tyś wspomożyciel mój i wybawca, *
nie zwlekaj więc, Panie!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ja jestem ubogi i nędzny, / Boże, pośpiesz mi z pomocą.
3 ant. Bóg nie sądzi z pozorów, * lecz wydaje sprawiedliwe wyroki.
Psalm 75
Bóg sędzia najwyższy
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych (Łk 1, 52)
Wysławiamy Cię, Boże, wielbimy, *
chwalimy Twoje imię, rozgłaszamy Twe cuda.
"Gdy Ja porę wyznaczę, *
odbędę sąd sprawiedliwy.
Choćby się chwiała ziemia z wszystkimi mieszkańcami, *
Ja umacniam jej filary.
Mówię zuchwalcom: «Nie bądźcie zuchwali!», *
a do bezbożnych: «Nie podnoście głowy!»
Nie podnoście głowy przeciwko niebu, *
nie mówcie zuchwale przeciw Bogu.
Bo sąd nie przychodzi ze wschodu czy zachodu, *
ani z gór, ani z pustyni.
Lecz sam Bóg jest sędzią: *
jednego poniża, drugiego wywyższa.
Bo w ręku Pana jest kielich *
pieniący się przyprawionym winem.
On z niego nalewa, aż do dna go wypiją, *
pić będą wszyscy niegodziwi tej ziemi".
Ja zaś będę radował się na wieki, *
zaśpiewam Bogu Jakuba.
Skruszę pychę wszystkich niegodziwych, *
a głowa sprawiedliwego się wzniesie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bóg nie sądzi z pozorów, / lecz wydaje sprawiedliwe wyroki.
CZYTANIE - ROZWAŻANIE
LG tom IV: Środa III, str. 807;
LG skrócone: wg tabeli stron
1 Kor 13, 8-9. 13
Miłość nigdy nie ustaje, nie jest jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy i po części prorokujemy. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość.
K. Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska.
W. Według nadziei, którą pokładamy w Tobie.
MODLITWA
LG tom IV: Środa III, str. 807; LG skrócone: wg tabeli stron
Módlmy się. Wszechmogący, miłosierny Boże, Ty w południe dajesz nam chwilę wytchnienia, † wejrzyj łaskawie na rozpoczęte przez nas prace, * napraw popełnione błędy i doprowadź wszystko do końca zgodnie z Twoją wolą. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się:
K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.
(..... Ale musimy wiedzieć, że w czasach Pana Jezusa, żaden pasterz, któremu zgubiła się 1 owca, nie zostawiłbym pozostałych 99 i poszedł jej szukać. Pan Jezus chce nam przez to pokazać, że on nie jest zwykłym pasterzem, że dla niego każdy człowiek jest najważniejszy! Że on tak bardzo kocha każdego z nas, że zrobi dla mnie i dla Ciebie bardzo dużo, że będzie nas szukał gdy się zgubimy, a jeśli będzie trzeba to zaryzykuje nawet swoim życiem. Przeczytałem kiedyś taką historię, która jest uzupełnieniem tej przypowieści: Jedna owca znalazła dziurę w płocie i przecisnęła się przez nią. Ucieczka napełniła ją szczęściem. Błądziła długo i wreszcie zagubiła się. Wtem spostrzegła, że idzie za nią wilk. Zaczęła uciekać, ale wilk ciągle był za nią. Aż przyszedł pasterz, ocalił ją i przyprowadził na powrót, z wielką czułością, do stada. Pasterz, choć wszyscy nakłaniali go do czegoś przeciwnego, nie chciał naprawić dziury w płocie.
Wiecie dlaczego Pan Jezus nie chce naprawić tej dziury przez którą uciekła owca? Bo on pozostawia nam wszystkim wolność. To my sami decydujemy czy zrobimy coś dobrego czy złego. Czy powiemy dzisiaj do naszego brata, siostry, kolegi, koleżanki czy rodzica coś miłego czy niemiłego. Czy pozostaniemy blisko Pasterza czy uciekniemy przez tę dziurę bo wydaje nam się, że tam, poza stadem, daleko od pasterza będzie ciekawiej i fajniej. I jeśli nawet znowu się zgubimy, jeśli znowu zrobimy coś złego naszym bliskim to Pan Jezus zawsze nam wybaczy, on zawsze będzie nas szukał, na nas czekał i cieszył się gdy nas odnajdzie. Bo każdy z nas jest jego najważniejszą, jedyną owcą, dla której oddał swoje życie. Musimy tylko chcieć do niego wrócić i przytulić się, On zawsze na nas czeka. Na niektórych z Was w konfesjonale, gdzie w sakramencie spowiedzi, możecie oddać mu swoje grzechy. A na nieco młodszych, którzy jeszcze nie mogą skorzystać ze spowiedzi czeka w Waszych sercach, gdzie w ciszy możecie mu o wszystkim powiedzieć. Do zobaczenia!" Przypowieśc o owieczce i Dobrym pasterzu/
Rz 14,7-12)
Bracia Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie; jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc, i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi. Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. Napisane jest bowiem: „Na moje życie, mówi Pan, przede Mną klęknie wszelkie kolano, a każdy język wielbić będzie Boga”. Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu.
(Ps 27,1.4.13-14)
№###########
Kazanie 7, po śmierci brata Cezarego, 23-24)
Święta jest myśl modlić się za zmarłych
Kazanie św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa
"Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz?" Cóż to za nowa tajemnica, która uwidacznia się we mnie? Jakże mały jestem, a zarazem wielki, okryty niesławą i wzniosły, śmiertelny i nieśmiertelny, ziemski i niebieski. Z Chrystusem mam być pogrzebany, z Chrystusem zmartwychwstać, być współdziedzicem Chrystusa, synem Bożym, więcej - Bogiem samym.
Wszystko to wyraża owa wielka tajemnica: Bóg przyjął ludzką naturę, stał się ubogim dla podźwignięcia upadłego stworzenia, dla przywrócenia swemu obrazowi pierwotnego piękna, dla odnowienia człowieka, abyśmy wszyscy stali się jedno w Chrystusie, który dla nas wszystkich stał się doskonale wszystkim, czym jest. Tak więc nie ma już "mężczyzny ani niewiasty, barbarzyńcy i Scyty, niewolnika i człowieka wolnego"; są to bowiem oznaki i różnice cielesne. My zaś nosimy w sobie pieczęć Boga, przez którego i dla którego zostaliśmy stworzeni; przez Niego też zostaliśmy ukształtowani i naznaczeni, aby On sam mógł nas rozpoznać.
Obyśmy mogli być takimi, jak tego się spodziewamy mocą wielkiej łaskawości wspaniałomyślnego Boga. Niewiele od nas żąda, a tych, którzy szczerze Go miłują, obdarza niezmierzonymi darami teraz i w przyszłym wieku. Ze względu na naszą ku Niemu miłość i nadzieję "wszystko znosimy, wszystko wytrzymujemy, za wszystko składamy dzięki" (albowiem Słowo Boże również w trudnościach po wielekroć upatruje narzędzie zbawienia), polecając dusze własne i tych, którzy we wspólnym pielgrzymowaniu wyprzedzili nas w drodze do domu Ojca.
O Panie, Stwórco wszystkiego, a zwłaszcza tego tutaj prochu! / to znaczy mnie ks wiesława/ O Boże, Ojcze i Przewodniku rodzaju ludzkiego! Władco życia i śmierci! O Stróżu i Dobroczyńco dusz naszych! Ty, który za pośrednictwem Słowa w odpowiednim czasie wszystko sprawiasz i według wielkiej Twej mądrości i opatrzności przemieniasz, przyjmij teraz, błagam, Cezarego, który wyprzedził mnie w odejściu z tego świata.
I mnie także przyjmij w stosownym czasie; kieruj mną w życiu doczesnym tak długo, jak tego będzie potrzeba. Przyjmij nas z bojaźni przed Tobą przygotowanych, ale nie przerażonych. Niechaj nie okażemy się w ostatnim dniu oporni, wydzierani stąd siłą i prowadzeni pod przymusem, na podobieństwo tych, co są niewolnikami świata i ciała, ale raczej jako podążający chętnie ku owemu szczęśliwemu i wiecznemu życiu, które jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
RESPONSORIUM
W. Prosimy Cię, Panie, nasz Boże, † abyś przyjął dusze naszych zmarłych, / za których krew swą przelałeś. * Pomnij, że jesteśmy prochem, a człowiek jak trawa i kwiat polny przemija.
K. Litościwy, miłosierny i łaskawy Panie. W. Pomnij, że jesteśmy prochem, a człowiek jak trawa i kwiat polny przemija.
MODLITWA
LG
Módlmy się. Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty sprawiasz, że wierni Twoi godnie Ci służą; * daj nam bez przeszkody dążyć do zbawienia, które obiecujesz. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
